кособочить
кособо́чить
несов. разг.
1. (быть кособоким; клониться набок) шӧрын (тӧрын, тырын-тӱрын) каяш
2. что (искривлять, делать кособоким) шӧрын койыкташ (ончыкташ)
    треснутое зеркало кособочило фигуру печкалтше воштончыш капкылым шӧрын койыкта