караулить
карау́лить
несов. кого-что
1. (сторожить, охранять) оролаш
    караулить сад садым оролаш
2. разг. (ожидать, подстерегать) ваҥаш, эскераш
    я караулил его целый день мый тудым кечыгут ваҥышым