дух м. 1. филос. чон, шӱлыш, шӱм-чон, дух 2. (моральная сила человека) кумыл, кӧргывий поднять дух кумылым нӧлташ 3. (отличительная особенность, характер): в духе времени жап дене келшышын 4. разг. (дыхание) шӱлыш ◊ перевести дух шӱлыш(ым) налаш 5. миф. (чон) шӱлыш злой дух осал шӱлыш ◊ одним (или единым) духом иканаште быть в духе кумылан лияш мчаться во весь дух уло кертмын кудалаш (куржаш) ни слуху ни духу нимогай уверат уке чтобы духу твоего не было тыйын пушетат ынже лий