дух
дух
м.
1. филос. чон, шӱлыш, шӱм-чон, дух
2. (моральная сила человека) кумыл, кӧргывий
    поднять дух кумылым нӧлташ
3. (отличительная особенность, характер):
    в духе времени жап дене келшышын
4. разг. (дыхание) шӱлыш
     перевести дух шӱлыш(ым) налаш
5. миф. (чон) шӱлыш
    злой дух осал шӱлыш
     одним (или единым) духом иканаште
    быть в духе кумылан лияш
    мчаться во весь дух уло кертмын кудалаш (куржаш)
    ни слуху ни духу нимогай уверат уке
    чтобы духу твоего не было тыйын пушетат ынже лий