дичок
дичо́к
м.
1. бот. ир пушеҥге
    дичок яблони ир олмапу
2. перен. разг. лӱдшӧ (вожылшо) еҥ
    не ребёнок, а какой-то дичок йоча огыл, а ала-могай лӱдшӧ еҥ