личина
ж.
1) маска; падей, чужӧм
2) лапӧд
   личина внутреннего замка пытшкӧс томанлӧн лапӧд
3) перен. книжн. пӧръясьӧм, унькиасьӧм
   его добродушие – одна личина сылӧн бурлуныс пӧръясяна
   ◊ надеть личину лэдзчысьны кодкӧ улӧ; петкӧдчыны кодӧнкӧ