достаток
м.
1) эмлун, судзсьӧг; эмтыр; тыр-бур
   жить в достатке овны судзсьӧмӧн (судзсьӧмпырысь)
   семья среднего достатка шӧркодь эмлуна семья
   достатка раньше не видели водзті тыр-бурсӧ эг тӧдлӧй
2) мн.ч. достатки разг. чӧжӧс
   наши достатки невелики миян чӧжӧс абу уна
3) разг. тырманлун
   полный достаток продовольствия сёян-юанлӧн тырманлун; тырмымӧн сёян-юан
   ◊ в достатке разг. тырмымӧн