Малый русско-марийский словарь (1999)

конец

м.
1. мучаш
    в конце дня кас велеш
    конец палки тоя мучаш
2. перен. разг. (смерть) мучаш, колымаш
    ему пришёл конец тудлан мучаш шуын
    ◊ под конец пытартышлан
    на худой конец сайже укеште
    конца краю (или края) нет мучашыжат-тӱҥалтышыжат уке
    концы в воду кышажат кодын огыл, кышажым ӱштын
    со всех концов чыла велым
    без конца мучашдымын
    до конца мучаш марте, тӱрыснек
    положить конец чему-либо иктаж-мом ыштымым чарнаш