слепить
слепи́ть
І
несов. кого (мешать видеть, смотреть, ослепляя ярким, сильным светом, или засыпая, залепляя чем-л. глаза) шинчам йымыктараш, йымыкташ
солнце слепит глаза кече шинчам йымыктара
падающий снег слепил глаза лум шинчам йымыктарен
ІІ
сов. что (склеить) пижыкташ, лÿмылаш, пижыктен (лÿмылен) шындаш
слепить листы бумаги клеем лÿмӧ дене кагаз лаштыклам пижыкташ
ІІІ
сов. что (изготовить лепкой) тушкен (нерынчен, ненчылен) ышташ