своротить
свороти́ть
сов.
1. кого-что разг. (сдвинуть) пӧрдыктыл(ын) тарваташ (шӱкалаш)
своротить большой камень кугу кӱм пӧрдыктыл тарваташ
2. прост. (свернуть в сторону) кораҥаш
своротить с дороги корно гыч кораҥаш
3. кого-что (сбросить вниз) волтен шындаш (шуаш)
своротить мешок с воза тер (орва) гыч мешакым волтен шындаш
4. что (вывихнуть, свихнуть) моклештараш
своротить скулу шӱргылум моклештараш
◊ гору своротить (сделать очень много) курыкым сӱмыраш