мирить
мири́ть
несов. кого-что с кем-чем и без доп.
1. келыштараш, сӧрастараш
    мирить враждующих сырыше-влакым сӧрастараш
2. (заставлять терпимо относиться) келыштараш, сӧрастараш
    мирить с невзгодами кочо-йӧсӧ дене келыштараш