чарк
[ćark] I уд. (Гл.); см. чаж I Венд. чарк косьмыны сильно высохнуть, пересохнуть II печ. (Пч.) кляпцы, ловушка чаркӧн сьӧдбӧж кыйлыллім горностаев мы ловили кляпцами