рувгыны
[ruvgi̮ni̮] I уд.; см. ревгыны в 1 знач. II 1. печ. скр. сс. уд. тащиться, плестись, брести уд. рувгӧ-мунӧ тихонечко идёт печ. (Пч.) ӧдва рувгӧ-мунӧ еле тащится 2. лл. (Зан.) печ. валить печ. (Пч.) тшын рувгӧ дым валит лл. (Зан.) тшын рувгӧ-петӧ дым валит