рувгыны
[ruvgi̮ni̮]
I
уд.; см. ревгыны в 1 знач.
II
1. печ. скр. сс. уд. тащиться, плестись, брести
уд. рувгӧ-мунӧ тихонечко идёт
печ. (Пч.) ӧдва рувгӧ-мунӧ еле тащится
2. лл. (Зан.) печ. валить
печ. (Пч.) тшын рувгӧ дым валит
лл. (Зан.) тшын рувгӧ-петӧ дым валит