резьгыны
[reźgi̮ni̮] 1. вым. (Кони, Т.) лл. нв. скр. сс. треснуть; хлопнуть; бахнуть разг. 2. лл. уд.; см. разгыны 3. лл. уд. трещать (о морозе) 4. лл. (Гур. Лет. Пр.) хрустеть (о пальцах) Пр. чунняс резьгӧнӧ пальцы хрустят