люзьгыны
[ľuźgi̮ni̮] 1. вым. нв. печ. скр. сс. тянуться, тащиться, идти вереницей, идти гуськом 2. лл. скр. сс. уд. течь, струиться скр. сс. пӧсьӧй люзьгӧ у меня пот струится 3. лл. (Зан.); см. лёзьӧдны