любудь
[ľubuď] вв. (Воч, Крч.) уд.; см. либӧ уд. (Пыс.) асыкалам льӧм пуӧн любудь кӧртӧн сделаем обруч из черёмухи либо из железа вв. (Воч) ид любудь сю тӧлэдні провеять ячмень либо рожь