лудык
[ludi̮k] I вс. вым. (Весл. Кони, Онеж. Синд.) нв. (Гам, Меж. Сл. Час. Шеж.) уд.; зоол.; см. лудік I вым. (Весл.) лудык чачкӧдны раздавить клопа уд. лудыкыс ӧні оз сёйсьы клопы теперь не кусаются II нв. уд.; см. лудік II