дышавны
[di̮šavni̮] вв. (Крч.) уд. лениться уд. (Пучк.) дышавны дыш лень одолела Венд. дышалӧ, немтор оз кар ленится, ничего не делает Чупр. вураннымӧс ӧні дыш вурны, дышала сейчас и пошить лень, ленюсь вв. Иван, пес пырт! — Дышала Иван, занеси дров! — Мне лень