дӧлалні
[de̮lalni] I 1. вв. (Крч.); см. дӧлавны в 1–3 знач. 2. вв. (Вольд.) гореть, пылать пачас шомис дӧлалэ в печи угли пылают примета шомис пачас дӧлалэ ке, выль кулісь лове в печи уголь пылает — к покойнику II вв. (Крч.) остаться старой девой дӧлалан (прич.) ныв старая дева