дінын
[dini̮n] вс. вым. лл. печ. скр. сс. уд.; послел. рядом с кем-чем-л.; около, возле, при, у вым. (Онеж.) ті дінын около вас уд. (Крив.) сы дінын сулалі ме я стоял рядом с ним вс. (Гр.) сія тьӧтка дінын быдмӧм она выросла при мачехе