дзабыр
[ʒ́abi̮r] нв. (Паль, Сл.) скр. (Зел.) кулак нв. сы дзабыр улӧ кӧ шедлан если попадёшь ему под руку скр. коркӧ ӧтчыд сы дзабырӧ сюрлі как-то я попадался в его руки