разбежаться
сов.
1) котӧртны (ӧтарӧ-мӧдарӧ); разӧдчыны, пышъявны
   дети с криком разбежались челядь горзігтырйи котӧртісны ӧтарӧ-мӧдарӧ
2) ӧддзӧдчыны, ӧдӧбтыны
   разбежаться и прыгнуть ӧдӧбтыны и чеччыштны
3) перен. разавны
   мысли вдруг разбежались став мӧвп другӧн разаліс
   ◊ глаза разбежались разг. син паськалі