миян
[mijan] вв. вс. вым. иж. лл. нв. печ. скр. сс. уд. наш; у нас вс. (Уж.) миян вокыс наш брат уд. миян дінӧ вердышты да удышты нас накорми и напои лл. миянлӧ гӧсьтитӧ бывайте у нас скр. миян сыкӧд сёрни ни басьни мы с ним не разговариваем сс. (Плз.) миянся унджык больше нас уд. (Пучк.) мияным волӧ приходите к нам скр. миянысь ӧтдор кроме нас