кытшыльӧн
[ki̮či̮ľe̮n] лл. (Об.) скр. (Слб.) (свернувшись) калачиком скр. (Слб.) кань кӧ кытшыльӧн узьӧ — зэрмас кошка спит, свернувшись в клубок, — к дождю