кӧпыл
[ke̮pi̮l] I 1. вс. иж.; см. кокан I в 1 знач. 2. иж. уд. (Гл. Удор); см. кӧпув 3. вс. (Кб.) копыл саней уд. (Лат.) ◊ синтӧм кӧпыл слепая курица, слепыш II лл. (Зан.) швейка