клонгыны
[klongi̮ni̮] 1. вым. иж.; см. клёнгыны в 1, 2 знач. 2. уд. (Важ. Крив.) кланяться; молиться сэн Палэйыс, мӧд керкаас, бара клонгӧ Пелагия там, в другой комнате, опять молится, кладёт поклоны