кинь
[kiń] I 1. лл.; см. кень I Гур. Пр. йӧл кинь молочная пенка 2. лл. плёнка (на глазах) II вв. (Крч.) лл. печ. скр. сс. искра III сс. (Ыб); см. код II кинь тӧдӧ кто его знает кинь тӧдӧ мый лои кто его знает, что стало кинь тӧдӧ кытчӧ воши кто его знает, куда потерялось