йиткыр
[jitki̮r] 1. вым. (Кони) нв. печ. узел, узелок (на ткани) 2. вым. нв.; мед. затвердение, бугорок 3. вым. (Кони); см. йӧрыш III нопйыслӧн йиткырыс ыджыд, а кокни узел объёмистый, но лёгкий