рашкалташ
рашкалташ
2 спр.
1) ударять, ударить (о громе, молнии)
    волгенче кӱкшӧ пушеҥгым рашкалта посл. молния ударяет в высокое дерево
2) щёлкать, щёлкнуть (кнутом)
3) разг. дать пощёчину
составные глаголы:
рашкалтен колташ