Шӱр кӱын шумо годым опкын толеш — шкеже кынер кутыш, вуйжо сыра под гай, пондашыже важык кутыш.С. Чавайн. К тому времени, когда суп был готов, приходит людоед — сам с вершок, голова как котёл, борода с сажень.
Точко дене запятой кӱлыт йылмыште моткоч. Нунын уке годым ой — пуйто шере шӱр, от коч.В. Регеж-Горохов. Точка с запятой очень нужны. Когда их нет, предложение — будто несолёный суп, есть не станешь.