Кечат аваж помышыш пурыш, кӱтӱчат шаҥгак вольыкым кондыш, тӱредше-влакат пасу гыч пӧртыльыч, а Чачи пошарен шындыме гай окна воктене шинча. С. Чавайн Уже и солнце спряталось у своей матери за пазухой, и пастух пригнал стадо, и жнецы вернулись с поля, а Чачи, как заколдованная, всё сидит у окна.