кышӧтчись
[кышӧтчіԍ] 1. (прич. от кышӧтчыны) шуршащий, шелестящий неважын кышӧтчись шыр пондіс ӧні мыйкӧ йирны мышь только что чем-то шуршала, а теперь стала что-то грызть 2. тот, кто издаёт шорох