кынмӧм
[кынмӧм] (прич. от кынмыны)
1) замёрзший (напр. о воде); примёрзший
ӧшын бердӧ кынмӧм штора штора, примёрзшая к окну
2) замёрзший, озябший кынмӧм кага озябший ребёнок 3) помёрзший, мёрзлый; вымерзший кынмӧм картошка мёрзлый картофель ◊ также употр. в сочет.: кынмӧм ки безрукий; растяпа кыдз кынмӧм местаас как истукан (букв. словно примёрз к месту)