дынӧдз
[ԁынӧԇ] 1. послелог до (кого-чего-л.), вплотную (к кому-чему-л.) коліс бы сійӧ горт дынӧдз кольлавны надо было бы его до дому проводить мийӧ локтім стадион дынӧдз мы дошли до стадиона 2. с притяж. суф.; см. дынӧдззам, дынӧдззаным, дынӧдззаныс, дынӧдззаныт, дынӧдззас, дынӧдззат