нужгол зоол. 1. щука Нужголым вӱдыш колтен пушташ ок лий.Калыкмут Щуку в реке не утопишь. Шкат палет, нужголын нерже лудынла коеш.С. Музуров Сам знаешь, пасть у щуки, как у утки. 2. в поз.опр. щучий, принадлежащий щуке, относящийся к щуке Нужгол шулдыр плавники щуки нужгол шӱр суп из щуки. Саню нужгол вуйым котелокеш шолтен.А. Айзенворт Саню сварил в котелке голову щуки. Сравни с: нуж, чортан
Эрдене, але ӱжара волгалташ гына тӱҥалеш, а нужгол-влак охотыш лектытат.Н. Лекайн Утром, как только начинает загораться заря, щуки уже выходят на охоту.
(Нужгол) вӱд гыч лекмеке, почшым умшашке пурлеш да тыртыка семын пӧрдын кая, манеш.В. Сапаев Говорят, щука, выбравшись из воды, прикусит ртом свой хвост и катится, как колёсико.
Майыште, мӧртньым кышкыме деч вара, нужгол эҥыримыш пижыктыме тыгыде колым моткочак налын.«Марий Эл» В мае, после нереста, щука очень хорошо брала мелкую рыбёшку, насаженную на крючок.