Иван Матвеевич изишак тӱкнымӧ гай лие, чока чурийыште шыргыжмаш пале ылыже. В. Бердинский Иван Матвеевич немного осёкся, на пухлых щеках появилась улыбка.
– Мый йытыра улам ыле! Чока капан, тыртыш шӱргывылышан, шем шоптыр гай шинчан. «У вий» – Я была красивая! Плотная, круглолицая, с чёрными, как смородина, глазами.