несов. разг. неодобр. кем-чем ыкшаасьны, шванитчыны, шваньявны, ыждавны
стала старшая сестра чваниться – жизнь в городе выхвалять ыджыд чой пондіс шванитчыны – карса олӧм ошкыны
ж. шванитчӧм, шваньялӧм, ыкшаасьӧм, ыждалӧм
его чванливость мне непонятна сылӧн шванитчӧмыс меным гӧгӧрвотӧм
вся его чванливость совершенно исчезла ыкшаасьӧмыс кытчӧкӧ дзоньнас вошис
-ая, -ое
ыкша, ыждач; вышитчысь, вылын ныра, вылын юра
чванливое поведение ыкша оласног
нареч. вышитчӧмпырысь, шванитчӧмпырысь, ыкшаасьӧмӧн
чванно вести себя шванитчыны
-ая, -ое
разг. вышитчысь, спесь, шванитчысь, ыкшаасьысь
чванный характер вышитчан морттуй
с. спесьлун, вышитчӧм, шванитчӧм, ыкшаасьӧм
унаследованное от отца батьсянь рӧдйӧм спесьлун